Birisine istediği ama sahip olamayacağı bir şeyi göstererek ona eziyet etmek anlamına gelen İngilizce “tantalize” kelimesi, Yunan Tantalus mitinden gelir.
Yunan efsanesine göre Tantalos, Anadolu’da bulunan Frigya’daki antik Sipylus kentinin hükümdarıydı. Niobe ve Pelops’un babası ve Menelaus ile Agamemnon’un soyundan geldiği ünlü Atreus hanedanının kurucu üyesiydi.
Tantalus, Yunan mitolojisindeki diğer birçok önemli karakter gibi, Zeus’un pek çok macerasından birinden doğmuştur. Anne babası Olimpos tanrılarının kralı Zeus ve bir perisi olan Plüton’du.
Tantalus hakkındaki farklı efsaneler farklılık gösterse de çoğu kaynak, onun tanrılarla çok yakın arkadaş olduğunu ve hatta onlarla yemek yemeye ve partiye davet edildiğini gösteriyor.
Tanrılara ve Olympus’a olan bu özel erişim, onun çöküşüne neden olmuş olabilir; bir kaynak, göksel alemde öğrendiği sırları ölümlülere açıkladıktan sonra tanrıların gazabıyla karşı karşıya kaldığını belirtir.
Çok daha korkunç olan başka bir hikaye, kendi oğlu Pelops’u öldürdüğünü ve fark edip etmeyeceklerini görmek için onu tanrılara yedirmeye çalıştığını iddia ediyor.
Antik Yunan şairi Pindar, bir şiirinde Tantalus’un, tanrıların geleneksel yiyecek ve içecekleri olan nektar ve ambrosia’yı çalıp ölümlülere geri getirdiği için ilahi bir şekilde cezalandırıldığını yazar.
Tantalos, Yunan mitolojisindeki tanrılara karşı işlediği suçtan dolayı acımasızca cezalandırıldı.
Her üç suçu da içeren bir efsaneye göre Tantalus, ölümsüz olabilmeleri ve tanrıların sırlarını öğrenebilmeleri için ilahi bir ziyafetten ambrosia ve nektarı kendi halkına getirmeye karar verdi. Ancak bu işe yaramayınca kendi oğlu Pelops’u Olimpiyatçılara kurban etmeye karar verdi.
Oğlunu öldürdükten sonra onu parçalara ayırıp tanrılara sunmaya çalıştı. Kızı Persephone’nin Hades tarafından kaçırılması karşısında perişan olan Demeter dışındaki tüm tanrılar, önlerindeki tabaklardakinin insan eti olduğunu hemen anladılar.
Acısıyla dikkati dağılan Demeter, Pelops’un omzundaki yemekten bir ısırık alan tek kişiydi.
Zeus, Tantalus’un korkunç davranışından rahatsız oldu ve Kaderlerden biri olan Clotho’yu kralın oğlunu diriltmesi için çağırdı. Hayata döndükten sonra Demeter tarafından ısırılan omzu bir parça fildişi ile onarıldı.
Suçu farklı olsa da acımasız cezası hep aynıydı: Tantalus boynuna kadar suyun içinde durmaya mahkum edilmişti ama bir yudum bile alamadı ve yeraltı dünyasında etrafını saran meyveleri asla ısıramadı. .
Her zaman susuz ve aç olmasına rağmen yiyecek ve sudan birkaç santim uzakta olan Tantalus, o zamandan beri Yunan mitolojisindeki en ikonik figürlerden biri haline geldi.
Ulaşılamayacak bir şeye duyulan bu derin arzunun acısı bize İngilizce’de “tantalize” kelimesini verir.
Eski Yunanlılar bile ikonik mite dayalı bir ifade geliştirmişlerdir. Antik çağda Yunanlılar, bol miktarda lükse sahip olan ancak bunları asla tam olarak takdir edemeyen veya kullanamayan insanlara atıfta bulunmak için eski Yunancada “Tantalean cezası” veya “Ταντάλειοι τιμωρίαι” ifadesini kullandılar.
