Peru’nun küçük San Andres kasabasının sakinleri bugünkü varlıklarını Yunanlılara borçludur.
kaydeden Stratos Doukakis
Birkaç Yunan denizci ve evlendikleri yerel kadınlar sayesinde, Peru ile Şili arasındaki 1880 savaşı sırasında yaşanan korkunç katliam sırasında yaşananları anlatacak kadar hayatta kaldılar.
Aşkın ve savaşın zulmünün bu hikayesi, Peru’nun Pasifik kıyısındaki küçük bir köy olan San Andres’te başladı.
1880’de Şili askerleri San Andrés’i işgal etti ve şehrin tüm nüfusunu ayrım gözetmeksizin katletmeye başladı. Ancak Perulular arasında yedi Yunan tüccar denizci yaşıyordu.
Amerika kıtasının batı kıyısındaki yolculukları sırasında Peru’yu sevmişler ve gemilerini bırakıp San Andres’te kalmaya karar vermişlerdir. Bazıları yerel Perulu kadınlarla evlendi ve yeni aileler kurdu.
Şili katliamı başladığında tüm Yunan erkekleri, kayınvalideleri ve arkadaşlarıyla birlikte bir evde toplanıp kapıları kilitlediler. Dışarıdan gelen korkunç sesleri duyarak ve kendilerini neyin beklediğini bilmeden hep birlikte acı içinde işgalin bitmesini beklediler.
Şilili askerler, San Andres’in Perulu nüfusunu tamamen ortadan kaldırmayı başardılar, ancak mucizevi bir şekilde, Yunan bayrağının dalgalandığı eve yaklaşmadılar.
Bugün sayıları yaklaşık 650 olan bu yedi orijinal Yunan denizcinin torunları, şu anda 6., 7. ve bazıları 8. nesildedir ve San Andres’teki Yunan topluluğunu (“Colonia Griega”) oluşturur.
San Andres, Peru Yunanlıları
Bugün Peru’nun Lima kentinde yaşayan yaklaşık bin Yunanlı var ve bunların çoğu, bu kadar çok şeye katlanan bu birbirine sıkı sıkıya bağlı topluluğun torunları.
Perulu Yunanlıların çoğu hiç Yunanistan’a gitmedi. Ancak her yıl sadece atalarının hayatlarının bağışlandığı günü anmakla kalmıyorlar, aynı zamanda 25 Mart, 28 Ekim, Paskalya (Paskalya) ve diğerleri gibi başka Yunan günlerini de kutluyorlar.
Komninos, Gikas, Papafavas, Falkonis ve Constantinou gibi soyadlar San Andres’te en yaygın soyadlardır. Birçok nesil boyunca Perulularla evlilikler yapıldığı için, soyundan gelenlerin çoğu görünüşte pek Yunan değil.
Ancak Yunan anavatanıyla derin bağlar hâlâ güçlü. Yunan bayrağını direğe çekmeden önce büyükanneye verdiklerinde, kadın büyük bir duyguyla bayrağı yakalıyor ve “Mi sangre, mi sangre” (Kanım!, kanım!) diye bağırıyor.
