Üç Hollandalı feminist, 15. yüzyıldan 17. yüzyıla kadar uzanan cadı avlarının masum kurbanlarının tanınması için kampanya yürütüyor. Onurlarına ulusal bir anıt dikilmesini umuyorlar.
Kampanyanın bir kısmı, başkanlığını Susan Smit’in yaptığı, yönetim kurulu üyeleri Bregje Hofstede ve Manja Bedner ile birlikte Ulusal Cadılar Anıtı Vakfı için para toplamaktan oluşuyor.
Üç kadın, Avrupa ve Amerika kolonilerini kasıp kavuran Şeytani Panik sırasında ölen yaklaşık 70.000 kişinin anısına resmi bir web sitesi oluşturmak için şu ana kadar 35.000 € (yaklaşık 38.000 $) topladı.
Hofstede, The Guardian’a konuştu ve cadı öldürmenin aslında kadın cinayeti olduğunu, cadıların bugün bile komik karakterler olmaya devam ettiğini söyledi. Hollanda’da her yıl Paskalya Perhizinden önceki karnaval sırasında insanlar cadı heykellerini yakarlar. Vakfın amacı, sözde “cadıların” aslında öldürüldüğüne dair farkındalık yaratmaktır.
Ulusal Cadılar Anıtı’nın dikilebileceği üç belediye var. Bunların arasında, 1613 ve 1614’teki en büyük cadı duruşmalarında çoğunluğu kadın en az 75 kişinin diri diri yakıldığı Roermond da var.
Hollanda’nın Montferland bölgesinde, Hollandalı cadı olduğu iddia edilen Mechteld ten Ham, yargılanma talebinde bulunduktan sonra 1605 yılında kazığa bağlanarak yakıldı.
Üçüncü potansiyel ev sahibi kasaba, bir kişinin ağırlığının vücut kitlesine uyması durumunda masumiyet sertifikaları veren resmi bir cadı tartı makinesine sahip olan Oudewater’dır: Bir kadın çok ağırsa, uçamadığı için cadı olamaz. bir süpürge. Bugün Oudewater’da Heksenwaag Müzesi (Cadıların Terazileri Müzesi) bulunmaktadır.
Hollanda’daki cadı avcılığının tarihi, tarih kitaplarında yer almayan bir konudur. Yine de müzeyi ziyaret eden okul çocukları için bu bir keşiftir.
Cadı avı bugün farklı
Müzenin müdürü Isa van der Wee, Oudewater’ın anıt için ideal bir yer olacağına inanıyor. 17. yüzyılda şehir cadı olarak yargılanan kadınları koruyordu. Avrupa’nın her yerindeki kadınlar, büyücülük yaptıklarından şüphelenilmeleri durumunda Oudewater’daki cadı avlarından sığınacak bir yer bulacaklardı.
Van der Wee Guardian’a, aslında sadece biraz farklı, bağımsız, güçlü kişilikleri olan ve kendilerini savunan kadınlardan oluşan “cadılardan” veya şifalı bitkiler ve şifalı güçler hakkında bilgi sahibi olduklarından bahsetti.
Cadı avı kurbanlarına yapılan adaletsizliği resmi olarak “şehir tarihinin karanlık bir sayfası” olarak kabul eden Roermond’da belediye başkanı Yolanda Hoogtanders, meclis üyelerine bir anıtın kadın cinayetleri ve kadın cinayetleri gibi güncel sorunların farkına varılmasına yardımcı olabileceği konusunda bilgi verdi. kadına yönelik şiddet.
Üç feminist böyle bir anıtın güçlü bir siyasi mesaj göndereceğine inanıyor. Hollanda İnsan Hakları Enstitüsü, ülkenin Dünya Ekonomik Forumu’nun Küresel Cinsiyet Eşitsizliği Endeksi’nde 28. sırada olduğuna dikkat çekiyor. Almanya yedinci, İngiltere ise 14. sırada yer alıyor.
Buna ek olarak, İstatistik Nederland kadınların üçte birinin ekonomik olarak bağımsız olmadığını, siyasette ve şirket yönetim kurullarında yeterince temsil edilmediğini ve onda birinin iş yerinde istenmeyen cinsel yaklaşımları bildirdiğini bildiriyor. Kadın cinayetleriyle mücadeleye yönelik ulusal bir plan ve sokak tehditlerine karşı yeni bir yasa var.
Hofstede’ye göre eski cadı avları ile bazı köhne cinsiyetçi inançların varlığını sürdürdüğü modern toplumda kadınlara yönelik muamele arasında tarihsel bir bağlantı var.
