Haftada 7 gün yaşamanın tarihi

7 günlük hafta binlerce yıldır Çin, Hindistan, Orta Doğu ve Avrupa gibi ülkelerde kullanılıyor. Astronomik olaylarla bağlantılı aylar veya yılların aksine, bir hafta gökyüzündeki hiçbir şeye doğrudan karşılık gelmez. Bir kameri ayın yaklaşık %23’ünü oluşturur, ancak yüzyıllardır yaygın olarak kullanılmaktadır.

Yedi günlük hafta ve onun eski kökleri

Yedi günlük hafta fikri, mükemmel gökbilimciler olan Babillilerden geliyor. MÖ 2300 civarında. M.Ö. Akkad Kralı I. Sargon bunu resmileştirdi. Babilliler yedi sayısını özel bir şey olarak görüyorlardı. Teleskopların ortaya çıkmasından önce yedi önemli gök cismi tespit edildi: Güneş, Ay ve herhangi bir alet olmadan görülebilen beş gezegen.

Haftanın yedi günden oluşması tesadüf değildir. Her güne, inançlara göre gökyüzünde dolaşan bu gök cisimlerinden birinin adı verilmiştir. Bu yapı daha sonra birçok dilde günlerin isimlendirilmesini etkiledi.

Örneğin Pazar günü Güneş’ten, Cumartesi ise Satürn’den adını almıştır. Bu etki aynı zamanda “Martes” (Salı) Mars’tan ve “Jueves” (Perşembe) Jüpiter’den gelen Roman dillerinde de mevcuttur.

İskandinav mitolojisi İngilizce dilinde de bir rol oynamıştır: Perşembe, gök gürültüsü tanrısı Thor’un, Çarşamba ise tanrı Woden’in adını almıştır. Yedi günlük haftanın aynı zamanda dini kökenleri de vardır. Yahudilikte Yaratılış hikayesi, Tanrı’nın yedinci günde dinlendiğini ve bunun da haftaya kalıcı yapısını verdiğini anlatır.

Takvimin neden 12 aya ihtiyacı vardı?

Julius Caesar zamanında araştırmacılar, takvimin neden 10 yerine 12 ay uzunluğunda olması gerektiğini açıkladılar. Ayrıca takvimin değişen mevsimlerle uyumlu kalması için artık yıl fikrini de ortaya attılar. Bundan önce, yılda 12’den biraz fazla ay döngüsü olmasına rağmen takvim daha kısaydı.

Bu sorunu çözmek için Ocak ve Şubat ayları eklendi. Beşinci ve altıncı aylar, Julius Caesar ve halefi Augustus’un onuruna Temmuz ve Ağustos olarak yeniden adlandırıldı. Temmuz ve Ağustos aylarının her ikisi de 31 güne atıfta bulunarak bu Romalı yöneticilerin adını almıştır.

24 saatlik gün nasıl oluştu?

24 saatlik gün eski Mısırlılardan geliyor. Günü 24 parçaya bölen ilk kişiler onlardı. Gün doğumu ile gün batımı arasındaki süreyi 12 saate böldüler, sonra aynısını gün batımından gün doğumuna kadar olan gece için de yaptılar. Bu sistem bize bugün hala kullandığımız 24 saatlik günü verdi.

Dakikalar ve saatler neden 60’a bölünür?

Saatin 60 dakikaya ve dakikanın 60 saniyeye bölünmesi muhtemelen 60 sayısının hesaplamalar için çok kullanışlı olmasından kaynaklanmaktadır. 60 sayısı, 2, 3, 4, 5, 6, 10, 12, 15, 20 ve 30 gibi birçok küçük sayıya kolayca bölünebilir. Bu, onu ilk matematikçiler ve gökbilimciler için pratik hale getirdi; bu yüzden 60 sayısı yüzyıllardır kullanılmaktadır.

Shares:

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir