Son zamanlarda Antik Yunan ve Roma yüzlerinin bilgisayarda yeniden canlandırılmasına ilgi arttı. 2020’de bir dijital sanatçı, modern teknolojiyi kullanarak Roma imparatorlarının yüzlerine hayat vererek kamuoyunun dikkatini çekti. Bu gerçekçi görüntüler antik heykellere dayanıyordu.
Yüz rekonstrüksiyonu
Yüzün yeniden yapılandırılması, kişinin eski çağlardan kalma görünümünü yeniden yaratmak için kullanılan yöntemdir. En basit yöntem antik heykellere deri, göz ve saç gibi unsurları eklemektir. Ancak bazı teknikler daha ayrıntılıdır.
Yüzün yeniden yapılandırılmasının iyi bilinen bir örneği, MS 1. yüzyılın başlarında Mısırlı bir öğretmen olan Hermione Grammatike’yi içermektedir. Portresi ve iskeleti mumyasıyla birlikte bulunmuş, bu da araştırmacılara yeniden yapılanmayı onun görünümüyle karşılaştırma konusunda nadir bir fırsat vermiştir.
1997 yılında British Museum’daki araştırmacılar Hermione’nin yüzünün 3 boyutlu görüntüsünü oluşturmak için tarayıcıları kullandılar. Kafatasını kılavuz olarak kullanarak yüzü modellediler ve ayrıntılara ince ayar yapmak için çalışmalarını portresiyle karşılaştırdılar. Ancak bunun mükemmel olmadığını da kabul ettiler. Yüzün yeniden yapılandırılması muhtemelen gerçek görünüme yakındır, ancak kesin değildir.
DNA analizindeki gelişmeler
Yeni DNA analizi yöntemleri, araştırmacıların bir kişinin saçının, derisinin ve gözlerinin gerçek rengini belirlemesine olanak tanıyor ve bu yeniden yapılandırmaları eskisinden daha doğru hale getiriyor. Bir kişinin görünüşünü yeniden yaratmak için eski portrelere güvenmek her zaman kolay değildir.
Bazen portrelerin tasvir ettiği şey ile yazılı kaynakların aynı kişiyi tasvir etme şekli arasında farklılıklar olabiliyor. Örneğin filozof Aristoteles, antik metinlerde kel veya kısa saçlı, kısa sakallı ve küçük gözlü olarak tasvir edilmiştir.
Ayrıca pahalı yüzükler ve kıyafetler giydiği de söylendi. Ancak Aristoteles olarak tanımlanan büstler onu gür sakallı ve bol miktarda saçla gösteriyor. Bu durum şu soruyu gündeme getiriyor: Hangi kaynak daha doğrudur, portre mi yoksa yazılı açıklama mı? Bunu söylemek genellikle zordur.
Ünlü kişilerin portrelerinin toplanması
Tarihi şahsiyetlerin yüzlerini görme arzusu yüzyıllardır insanların ilgisini çekmiştir. MÖ 39 civarında. M.Ö., Romalı bilim adamı Marcus Terentius Varro, ünlü kişilerin portrelerinden oluşan bir koleksiyon yayınladı. Görüntülerinin zamanla solmamasını sağlayarak benzerliklerini korumak istedi.
Varro’nun koleksiyonunun, her birine kısa bir biyografi ve epigramın eşlik ettiği ünlü Yunan ve Roma figürlerinin 700 portresini içerdiği söyleniyor. Bu çaba muhtemelen halkın bu kişiliklerin nasıl olduğunu bilme konusundaki ilgisini tatmin etti.
Geçmişten gelen yüzlere duyulan bu hayranlık, eski ve modern insanlar tarafından da paylaşılıyor. Antik çağlardan kalma yüzlerin yeniden canlandırılmasını takdir edebilirsek, iki temel noktayı hatırlamak önemlidir.
Birincisi, antik portreler ve büstler her zaman doğru değildir ve bu nedenle bunlara dayalı rekonstrüksiyonlar tamamen güvenilir değildir. İkincisi, kafataslarına dayalı olsa bile modern yüz yeniden yapılandırma yöntemlerinin sınırlamaları var, ancak bu teknikler giderek daha kesin hale geliyor.
Bu nedenle, eski yüzlerin bilgisayarla yeniden canlandırıldığını gördüğünüzde, bunların geçmişe bir bakış sunsa da, bunların tamamen doğru yeniden canlandırmalar olmadığını hatırlamak akıllıca olacaktır.
