Bilim adamları, dünya iklimini etkileyen Atlantik Okyanusu akıntılarının önemli bir sisteminin 2030’larda çökebileceğini öne süren yeni bir çalışma yayınladılar.
Son yıllarda yayınlanan çalışmalar, Atlantik meridyen devrilme sirkülasyonunun (AMOC) artan okyanus sıcaklıkları nedeniyle çökebileceğini gösteriyor.
“21. Yüzyıl AMOC Çöküşüne İlişkin Olasılık Tahminleri” başlıklı çalışma, Atlantik Okyanusu akıntılarının çöküşü için tahmini zaman çerçevesinin muhtemelen 2037 ile 2064 arasında olduğunu gösteriyor.
Peki AMOC neden Dünya’nın hava durumu üzerinde bu kadar etkili?
Atlantik meridyenindeki devrilme sirkülasyonu, gezegensel bir dağıtım sistemi olarak işlev görür. AMOC, Güney Yarımküre’den sıcak yüzey suyunu çıkarıyor ve ardından Kuzey Atlantik Okyanusu’na dağıtıyor.
Esasen AMOC, Güney Yarımküre’nin bazı kısımlarının aşırı ısınmasını ve Kuzey Yarımküre’nin donma sıcaklıklarına ulaşmasını önler.
Atlantik Okyanusu’nun akıntıları çökerse dünya çarpıcı biçimde değişirdi
Uzmanlar, Atlantik Okyanusu akıntılarının varsayımsal olarak çökmesinden sonra Arktik buzun güneye doğru hareket edeceğini ve sonunda İngiltere’nin güney kıyılarını kaplayacağını söylüyor.
Gezegen genelinde sıcaklıklar da dramatik değişiklikler yaşayacak. Avrupa ve Kuzey Amerika’nın ortalama sıcaklığı da düşecek.
Atlantik Okyanusu akıntılarının çökmesi durumunda yağmur ormanlarındaki mevsimlerin tersine döneceği göz önüne alındığında, Amazon yağmur ormanları da fark edilemeyecek değişikliklere uğrayacaktır.
Bu, mevcut kurak mevsimin yağmurlu olacağı ve hasarın geri döndürülemez olacağı anlamına geliyor.
Bilim insanları okyanusta izlenecek bir alan belirledi
Hollanda’nın Utrecht kentinden bilim insanları, çalışmalarını yürütmek için Güney Atlantik Okyanusu’ndaki bir alanı izlemelerine olanak tanıyan devrim niteliğindeki yöntemlere güvendiler.
Bilim insanları dolaşımdaki değişiklikleri izleyecek ve Atlantik Okyanusu sıcaklıklarını ve tuzluluğunu belirlemek için gözlemsel verileri kullanacak. Söz konusu çalışma henüz hakem değerlendirmesinden geçmemiştir; bu, bilim camiasının diğer üyelerinin henüz çalışmanın metodolojisini ve sonuçlarını değerlendirmediği anlamına gelmektedir.
Ancak bu, çalışmayı daha az alakalı hale getirmez. Almanya’daki Potsdam Üniversitesi’nde fiziksel bir oşinograf olan Stefan Rahmstorf, CNN’e konuştu ve şöyle açıkladı: “Şu anda bu konuda beş makale var. [have] önerilen [the currents could collapse…] bu yüzyılda, hatta yüzyılın ortasından önce.
Bilim insanı ayrıca bu yüzyılda Atlantik Okyanusu akıntılarının çöktüğünü görme şansımızın %50 olduğunu da iddia etti. Ancak mevcut teknolojiler sayesinde bilim insanları, modellerinde çok önemli bir faktör olan Grönland’daki buzun erimesini açıklayamıyor.
Kuzey Atlantik’e büyük miktarda tatlı su aktığı ve okyanustaki tuzun dolaşımını bozduğu göz önüne alındığında bu durum anlamlıdır.