İyi görünmeye yönelik doğuştan gelen arzu, kayıtlı tarihin öncesinden beri insan deneyiminin bir parçası olmuştur. Bronz Çağı Yunanistan’ın sakinleri (M.Ö. 3200 – MÖ 1100) bir istisna değildi; Miken ve Minos uygarlıklarının hem erkekleri hem de kadınları güzelliklerinin oldukça farkındaydı.
Bu geniş döneme ait hayatta kalan fresklere ve eserlere üstünkörü bir bakış bile, bu esrarengiz uygarlıkların sakinlerinin giyindiği sayısız ilginç renk ve tarzı ortaya çıkarıyor.
Bir tarihçinin bakış açısından Bronz Çağı Yunanistan’ının güzellik standartlarını yeniden oluşturmak kolay bir iş değildir. Bronz Çağı Yunanistan’ı hakkında, nispeten zengin malzemenin mevcut olduğu Klasik ve Helenistik dönemler gibi daha sonraki dönemlere kıyasla daha az şey bilinmektedir. Yine de arkeolojik kayıtlarda Bronz Çağı Yunanlılarının neye benzediğine dair makul bir tahminde bulunabilmemize yetecek kadar kalıntı var.
Bronz Çağı Yunanistan’ında kadınların güzellik uygulamaları
Knossos, Akrotiri ve Minos yerleşim ve ticaretinin diğer bölgelerinde bulunan hayatta kalan tasvirlerin zenginliği sayesinde, Minos kadınlarının tercih ettiği tarzlara dair anlayışımız oldukça kapsamlıdır.
Büyüleyici yılan tanrıça heykelciğinde Minos kıyafetlerinin enfes bir örneği bulunabilir. Bu dikkat çekici eser, Minos elbisesinin en önemli unsurlarını sergiliyor. Heykelcik, yere zarif bir şekilde dökülen fırfırlar ve katmanlarla süslenmiş dökümlü bir etek giymiş zarif bir kadını tasvir ediyor. Kıyafeti, kısa kollu korsaj ve açık göğüslü, zarif fistolu yaka ile tamamlanıyor.
Günümüze ulaşan freskler ayrıca sayısız renklere boyanmış canlı ve büyüleyici kumaşların Minos tarzında merkez sahneye çıktığını gösteriyor. Canlı kırmızılar, parlak sarılar ve derin maviler dahil olmak üzere cesur ana renklerin kullanımı desen şemasına hakimdir.
Minos kadın kıyafetlerinin bir başka büyüleyici unsuru da kum saati figürü elde etmek için korse veya sıkı kemer kullanma uygulamasıydı. Sanat eserleri, Minos kültüründe ince belin büyük beğeni topladığını ve bu arzu edilen görünümü elde etmek için vücut modifikasyon yöntemlerinin kullanılmış olabileceğini gösteriyor.
Bronz Çağı’nda Yunanistan anakarasındaki güzellik standartları büyük ölçüde Girit’teki ve Ege’nin diğer yerlerindeki Minoslulardan ilham alıyordu. Miken kadınları Minoslu benzerlerine benzer kıyafetler giyiyordu, ancak bazen göğüsleri kapatmak için kapalı bir korsaj tercih ediliyordu.
Makyaj, saç ve aksesuarlar
Takılar aynı zamanda Minos ve Miken kadınları tarafından da değer görüyordu ve zaten göz alıcı olan görünümü vurgulamak için kullanılıyordu. Küpeler, kolyeler ve bilezikler -belki de bugün gördüklerimizden çok da farklı değil- Bronz Çağı Yunanistan’ında kadınlar tarafından takılıyordu. Takılar altın, cam boncuklar ve diğer malzemelerden yapılmıştır.
Minos freskleri tipik olarak olağanüstü soluk tenli kadınları tasvir ediyor, bu da daha açık ten tonlarını tercih ettiklerini gösteriyor. Miken eserleri de benzer bir tercihi akla getiriyor. Bu da üst sınıftan kadınların içeride, güneşten uzak kalmış olabileceklerini gösteriyor. Bazı durumlarda fresklerde kadınların yanaklarında kırmızı bir allık görülüyor.
Minos ve Miken makyajının bazı modern rekreasyonları, yanaklara uygulanan kırmızı allık ile cildi beyazlatmaya yönelik tozları veya yüze uygulanan daha belirgin kırmızı tasarımları içerir, ancak fresklerin abartılı görünümünün tam anlamıyla yorumlanıp yorumlanmadığını belirlemek zordur.
Minos ve Miken kadınları genellikle uzun dallar veya bukleler halinde örülmüş siyah saçlarla tasvir ediliyordu.
Tunç Çağı Yunan erkekleri
Tunç Çağı Yunan erkeklerinin kıyafetleri kadın meslektaşlarına göre çok daha az ayrıntılıydı. Minoslular ile Mikenliler arasındaki diğer bir fark da Mikenlerin gösterişli giyinme eğiliminde olmalarıdır.
Minoslu erkekler, genellikle dekoratif bir sinekliğin eşlik ettiği peştamal, peştamal ve etek gibi çeşitli kıyafetleri benimsedi. Bunlar genellikle sarı, mavi ve beyazın canlı tonlarında renkliydi. Gövde genellikle çıplak kaldı ancak kolyeler, bilezikler ve pazıları çevreleyen bantlarla süslendi.
Minoslu erkekler ayrıca kendilerini, merkezden yukarı doğru yükselen, uzun, canlı tüylere sahip, kendine özgü şapkalarla süslediler. Genellikle temiz traşlı olarak tasvir edilirler.
Miken erkekleri de benzer tarzlara sahipti, ancak kendilerini daha çok pelerinlerle ve bazen de tuniklerle örtme eğilimindeydiler.
