Metal uzmanı Yannick Colleu, Fransa Bankası’nın eski dosyalarını incelerken şaşırtıcı bir sır keşfetti. Bulguları, Fransa’nın İkinci Dünya Savaşı’ndan yaklaşık yarım on yıl sonra, bir tür “sahte” para olan sahte altın paralar dağıtmaya başladığını ortaya çıkardı.
Colleu, “Bu keşif gerçekten paha biçilemez” diyor. Büyük ölçekli dolandırıcılık olaylarını duyduğumuzda genellikle aklımıza, piramit planlarıyla tanınan Charles Ponzi gibi ünlü dolandırıcılar veya vergi kaçırmak için karmaşık hileler kullanan zengin kişiler gelir.
Çok az kişi güvenilir bir hükümetin de aldatmaya bulaşmış olabileceğinden şüphelenebilir. Ancak Colleu’ya göre Fransa’da yaklaşık on yıl boyunca sahte altın paralar dolaşımda kaldı ve devlet, halkın güvenine dayanarak bunları saklamayı başardı.
Ekonomiyi istikrara kavuşturmanın yasadışı bir yolu
1951-1960 yılları arasında Fransız Maliye Bakanı, Banque de France’ın desteğiyle sahte altın sikkelerin üretimi ve dolaşımına gizlice izin verdi. Bu, Colleu’nun Banque de France arşivlerinde keşfettiği ve L’Or des Français adlı kitabında ayrıntılı olarak açıklanan olağanüstü keşiftir.
Hikaye, İkinci Dünya Savaşı sonrasında Fransa’nın mali durumu açısından zor bir dönem olan 1951’de başlıyor. “Savaşın sonunda elimizde çok az altın kalmıştı. [since] Cephane satın almak için her şey eritildi” diye açıklıyor Colleu.
Fransa’nın 1945’te Bretton Woods Anlaşmalarını imzalamasından bu yana altın, ekonominin istikrara kavuşmasında ve doğrudan altına dönüştürülebilen tek para birimi olan ABD doları ile dengenin korunmasında önemli bir rol oynadı.
Ben de bugün teslim aldım. 1907 AU’dan bazı Fransız altınları 10 frank. #altın #para #platin #parçalar #istifleme #para istifleme #Fransa #horoz #saat #ag #pt pic.twitter.com/taB99TIodZ
– koleksiyoncu (@TheSilverBuck) 16 Eylül 2020
“Artık altın standardını kullanmıyoruz ve doların kurunu takip etmeye çalıştık” diye ekliyor. Bu çaba, 1952 ve 1954’te Fransa’nın altının değeriyle ve 20 franklık bir altın para olan Napolyon’la doğrudan bağlantılı iki kredi sözleşmesi yapmasıyla daha da acil hale geldi.
Dönemin maliye bakanı, yasa dışı olmasına rağmen piyasayı sakinleştirmek için gizli bir plan ortaya attı. 1926’da kullanımı sona eren, “horoz” adı verilen eski 20 franklık madeni paraların tasarımını yeniden kullandılar. Daha sonra, kamuoyuna bilgi vermeden, “ekonomiyi” istikrara kavuşturmak için bu madeni paraları yeniden dolaşıma sokmaya başladılar.
Piyasaya 37,5 milyon sahte altın girdi
Fransa Bankası Genel Kurulu’nun itirazlarına rağmen bu operasyon büyük bir gizlilik içinde gerçekleşti.
“Vali, sahte madeni paralar üretmesi için Bank of France’a rapor veriyor, [and] Genellikle norm olan bir kararname bile yok” diye açıklıyor Colleu. Kararın çok gizli olduğunu ve Madeni Para ve Madalya İdaresi’nin yıllık raporunda bundan bahsedilmediğini ekliyor.
Banque de France’ın miras departmanı başkanı Arnaud Manas, “Bu herkesin bildiği bir sır” diye doğruluyor. Parlamentonun bile bu bilgiyi 1976’da tartıştığını belirtiyor.
Toplamda, Fransız hükümeti bu sahte altın paralardan yaklaşık 37,5 milyon adet üretip dağıttı; bunların tümü Döviz İstikrar Fonu’nun altın piyasasını kontrol etmesine yardımcı olmak için yapıldı. Bugün, para biriminin kopyalanması, Ceza Kanunu’nun 442-3 maddesi anlamında suç sayılıyor.
