Arkeologlar kısa bir süre önce Belçika’da keşfedilen ve aralarında 2.500 yıldan fazla fark olan beş farklı insanın kemiklerinin birleşimi olduğu ortaya çıkan bir iskeleti çevreleyen büyüleyici bir gizemi ortaya çıkardılar.
Bir Roma mezar yerinde alışılmadık bir düzenleme
İskelet ilk olarak 1970’lerde bir Roma mezarlığında cenin pozisyonunda düzenlenmiş halde keşfedildi. İlk başta araştırmacılar, kafatasının yakınında bulunan bir Roma kemik iğnesi nedeniyle kalıntıların MS 2. veya 3. yüzyıla tarihlendiğini düşündüler. Bu da onları, kemiklerin MS 69 ile 210 yılları arasında Gallo-Roma döneminde yaşayan bir kadına ait olduğuna inandırdı.
Ancak 2019’da radyokarbon tarihlemesi bir sürprizi ortaya çıkardı. Bazı kemikler aslında Roma döneminden kalma olsa da, diğerleri Taş Devri’nin sonuna kadar uzanıyor. Bu açıklama, farklı çağlara ait kemiklerin nasıl tek bir iskelet oluşturduğu sorusunu gündeme getirdi.
Arkeologlar sıklıkla manipüle edilmiş kalıntılar bulsa da, çeşitli bireylerin, özellikle de binlerce yıla ait kemiklerden oluşan bir iskeletin keşfedilmesi nadirdir. Araştırmacılar böylesine benzersiz bir düzenlemenin nasıl ortaya çıkabileceğini araştırmaya başladı.
Belçika’da bulunan beş kişinin iskeletleriyle ilgili olası açıklamalar
Bir teori, orijinal Taş Devri cenazesinin Romalılar tarafından kazara bozulduğunu öne sürüyor. Cenazeyi “tamamlamak” veya eski haline getirmek için, muhtemelen ölen kişiyi onurlandırmak için bir jest olarak bir kafatası ve bir kemik iğnesi ekleyebilirlerdi.
Araştırmacılar, bu eylemin, yıkılan mezarı onarma veya öbür dünya için sembolik anlamı olan eksiksiz bir “birey” yaratma arzusundan kaynaklanmış olabileceğine inanıyor.
Diğer bir olasılık ise Romalıların yakınlarda bulunan Neolitik kemiklerin yanı sıra daha yeni bir kafatası kullanarak iskeleti kasıtlı olarak bir araya getirmesidir. Bazı bilim adamları, batıl inançlara dayalı Romalıların, bölgenin ilk sakinlerini onurlandırmak veya onlarla bir bağlantı kurmak için kalıntıları birleştirmiş olabileceğine inanıyor.
Kemiklerin dizilişi dikkatli seçim ve anatomik sıraya göre yerleştirmeyi akla getirir. Bu düşünceli konumlandırma, insan anatomisinin anlaşıldığını gösteriyor ve muhtemelen bir ritüelin parçası olarak ölen kişiye saygı duyulduğunu gösteriyor. Bu tür kasıtlı manipülasyonlar, Romalıların geçmişi ve atalarını onurlandırmak için gösterdikleri çabaları vurgulamaktadır.
Geçmişi zamanla onurlandırmak
Bu eşsiz cenaze töreni, eski inanç ve uygulamalara ışık tutarak geçmişteki insanların geçmiş yaşamlarla nasıl sembolik bir bağa sahip olabileceğini gösteriyor.
Belçika’da keşfedilen beş kişiye ait iskeletin gizemi artık çözüldü ve cenaze geleneklerinin, onları çok daha önce yaşamış olanlara bağlayan jestlerle nasıl nesiller ötesine geçebileceğini kanıtlıyor. Bu keşif, eski toplulukların ölüleri ne kadar karmaşık ve saygılı bir şekilde onurlandırdıklarını ortaya koyuyor.
