28 Ekim 1940 sabahı saat 5’i birkaç dakika geçiyordu. İtalyan askeri kuvvetlerine, Yunan-İtalyan Savaşı’nın ilk saldırısını Pindus Dağları’ndaki Yunanistan-Arnavutluk sınırında başlatma emri verildi.
28 yaşındaki Yunan askeri Vassilios Tsiavaliaris, Pyrsogianni köyü yakınlarındaki 21. Karakol’da bulunuyor.
Yunan-İtalyan Savaşı’nın arifesinde, yalnızca 120 yıl önce özgürlük ve bağımsızlık için savaşan Yunanlılar, zihinsel olarak savaşmaya hazırdı. Bunun sadece bir zaman meselesi olduğunu biliyorlardı. Daha da önemlisi özgürlük ve bağımsızlık için yeniden savaşmaya istekliydiler.
Dolayısıyla İtalyan Büyükelçisi Emanuele Grazzi, Mussolini’nin ültimatomunu iletmek için sabahın üçte – büyükelçilik partisinin ardından – Metaxas’ın kapısını çaldığında, Yunanistan başbakanı hazırdı.
Ültimatom, Metaxas’ın İtalyan ordusunun Yunanistan’daki stratejik bölgelere muhalefet olmadan girip işgal etmesi için serbest geçişe izin vermesini talep ediyordu. Yunanistan Başbakanı, dönemin diplomatik dili olan Fransızca’da net bir şekilde yanıt verdi: “Yani, c’est la guerre”, yani “Yani bu bir savaş.” Atina vatandaşları ertesi sabah bunu hızla kısa ve öz bir “OXI”ye dönüştürdüler.
Yunan “OXI” ve Yunan-İtalyan Savaşı
İtalyanlar saldırıyor. İlk hedefleri Tsiavaliaris’in koruduğu karakoldur.
Yunanistan’ın İkinci Dünya Savaşı’na girmesinin ertesi günü asker Tsiavaliaris, haksız Mihver saldırısının ilk kurbanı oldu.
İtalyan taarruzu 28 Ekim sabahı saat beşte Yunanistan ile Arnavutluk arasındaki doğal sınırı oluşturan Epirus, Pindus ve Kalpaki dağlarında başladı.
Sayıca az olan Yunan ordusunun Yunan-İtalyan Savaşı’ndaki cesareti ve adanmışlığı o kadar büyüktü ki, Yunanistan üç hafta içinde işgalci güçleri Mussolini ve İtalyan generalleri şaşırtacak şekilde geri püskürttü. Ardından Yunan ordusu bir karşı saldırı başlatarak İtalyanları İtalya’nın elindeki Arnavutluk’un derinliklerine doğru itti.
Tsiavaliaris, Nikos, George ve Alexandra adında üç çocuğun babasıydı. Tsiavaliaris’in doğduğu Trikala bölgesindeki okul danışmanı George Papavassiliou’ya göre askerin ölmeden önceki son sözleri şunlardı: “Çocuklarım! Çocuklarım kaybolacak…”
Christos Apostolou Gianniou, 21. karakolu koruyan ikinci askerdi. Ona göre Tsiavaliaris İtalyan havan toplarıyla vuruldu. Gianniou öldüğünde cesedini aldı, birimin rahibine götürdü ve ondan son duasını okumasını istedi.
Gianniou, “Tsiavaliaris için ağlayan ilk kişi bendim” diye hatırlıyor. Tsiavaliaris, Giannis ve Agoro’nun beş çocuğundan dördüncüsüydü. 1912 yılında Trikala kasabası yakınlarındaki Pialia köyünde doğdu.
Ülkesini sevmek için yetiştirilmiş, sabrı, çok çalışma isteği ve güler yüzlülüğü ile köyüne örnek bir insandı.
2000 yılında Atina Üniversitesi, Yunan-İtalyan Savaşı sırasında Yunanistan’ın özgürlük mücadelesine yaptığı katkıyı anmak için köyünün merkezine onun onuruna bir heykel inşa etti.
