Atina şehrinin koruyucu azizi olan Areopagite Aziz Dionysius, aynı zamanda yargıçların ve yargının koruyucusu olarak da bilinir. Rum Ortodoks Kilisesi 3 Ekim’de Aziz Dionysius’un bayramını kutluyor.
MS 1. yüzyılda doğan Dionysius, zengin bir Atinalı ailede büyüdü. Hıristiyanlığa geçmeden önce hem Yunanistan’da hem de yurtdışında yoğun eğitim aldığı biliniyordu.
Yazılı kaynaklara göre Dionysius evliydi ve eşinden çok sayıda çocuk sahibiydi.
Engin bilgisi ve çalışmalarındaki büyük başarısı, onun antik Yunanistan’ın en prestijli sarayı olan Areopagus sarayına girmesini sağladı.
İsa’nın çarmıha gerildiği sırada Dionysius, Mısır’da, günümüzün başkenti Kahire’nin yakınında, Heliopolis (Güneş Şehri) adlı bir şehirde bulunuyordu.
Hıristiyan geleneğine göre, İsa Mesih’in öldüğü gün olan Kutsal Cuma günü, “karanlık tüm ülkeyi işgal etti”.
Dionysius o gün güneşin kaybolduğunu fark etti ve bu özel olayın tam olarak ne zaman meydana geldiğini kaydetti.
Geleneğe göre Dionysius, güneşin kaybolması karşısında o kadar şaşırmış ve üzülmüştü ki, “Tanrı acı çeker, yoksa her şey kaybolur” sözlerini söyledi.
Onun Hıristiyanlığa geçişi
Ancak bu olaydan yıllar sonra Dionysius bu ani tutulmanın ne anlama geldiğini veya gerçekten gökten gelen bir işaret olup olmadığını kesin olarak bilmiyordu.
Ancak yıllar sonra, Pavlus adında bir adamın, Atina’nın Areopagus Tepesi’nde, Akropolis’in yanında ve sarayının bulunduğu yere yakın bir yerde vaaz verdiğini duydu.
Dionysius, Aziz Pavlus’un, İsa öldüğünde gün ışığının tamamen kaybolduğunu ve karanlığın dünyayı sardığını söylediğini duydu. Bu ona, birkaç yıl önce Mısır’da fark edip kaydettiği tuhaf olguyu hemen hatırlattı.
Pavlus’un doğruyu söylediğine ve öğretisinin gerçek inancın öğretisi olduğuna ikna olan Dionysius, MS 54’te vaftiz edilmeye karar verdi.
Dionysius, Mesih ve onun devrimci mesajı konusunda o kadar tutkuluydu ki, sonunda ailesini ve hukuk kariyerini bırakıp kendisini tamamen Tanrı’ya adadı.
Eski yargıç, İsa’nın annesinin hâlâ hayatta olduğunu ve Yeruşalim’de yaşadığını öğrendiğinde onu ziyaret etmeye karar verdi.
Dionysius gerçekten de Meryem’le orada, Kutsal Topraklarda tanıştı ve onunla birçok tartıştı. Nihayet öldüğünde de oradaydı ve onun Dormition’ına tanık oldu.
Antik Yunan yargıcı cenazesine bile katıldı.
Yıllar sonra Dionysius, tanıştığı ve konuştuğu kadının gerçekten de Tanrı’nın Annesi olduğuna olan inancını açıkladığı bir kitap yazdı ve bunun yalnızca ortaya çıkma şekliyle kesin olduğuna inanıyordu.
Bu arada Aziz Paul, Dionysius’u Atina’nın ilk piskoposu olarak atamıştı; bu aslında Hıristiyanlığı pagan dünyasının putperestliğinin tam merkezinde bir varlık olarak cesurca tesis etmişti.
Areopagite Dionysius’un cesur şehitliği
Dionysius, Aziz Pavlus’un Roma dışında başı kesilerek idam edildiği haberini duyduğunda, tüm kalbiyle İsa’yı onurlandırmak için kendi hayatını feda etmeyi arzuladı.
Dionysius, arkadaşları Eleutherius ve Rusticus ile birlikte İsa’nın Müjdesi’ni halka açık bir şekilde vaaz etme yönünde cesur bir karar aldı.
Birçok paganı başarılı bir şekilde Hıristiyanlığa dönüştürdükten sonra, antik yargıç Dionysius, Eleutherius ve Rusticus ile birlikte MS 96’da İmparator Domitian’ın hükümdarlığı sırasında nihayet kafaları kesildi.
Bazıları, Yunan Aziz Dionysius’un aslında Paris’te öldüğüne inanıyor, ancak büyük ihtimalle bu, aynı adı taşıyan Galyalı başka bir şehittir ve her Aziz Dionysius, şehit olduğu gün anılır.
Aziz Dionysius’a saygı
Areopagite Aziz Dionysius, hem Ortodoks hem de Katolik Hıristiyan Kiliseleri tarafından saygıyla karşılanmaktadır.
Ortodoks Kilisesi her yıl 3 Ekim’de onun anısını anıyor, Katolik Kilisesi ise 9 Ekim’de.
Ayrıca Rum Ortodoks Kilisesi de tüm Atina azizlerinin bir arada kutlandığı 12 Ekim’de onun anısını kutluyor.
Atina Katolik Katedrali, Areopagite Aziz Dionysius’a adanmıştır ve onun anısına adanmış bir Ortodoks kilisesi de hala Atina şehir merkezindeki Kolonaki’de durmaktadır.
Katolik tapınağının inşaatı 1840’ların ortalarında başladı ve 1853’te açıldı. Azize adanan Ortodoks kilisesi, sekiz yıllık inşaatın ardından 78 yıl sonra, 1931’de açıldı.
Bundan önce, yeni tapınağın bulunduğu yerde yine aynı azize ithaf edilen daha küçük, daha mütevazı bir kilise bulunuyordu. Saint-Denys Katolik Katedrali ile aynı zamanlarda inşa edilmiştir.
