“Yunanistan, Yunanistan’ı fethetti, fatihi bastırıldı ve Roma, o zamana kadar kaba olan kibarlaştı. »
Horace, Augustus çağının başlıca Romalı lirik şairi.
MÖ 146’da. M.Ö. Yunanistan, Roma Cumhuriyeti’nin askeri gücüne boyun eğdi; Altmış yıl sonra, Atina ve diğer Yunan şehir devletleri Roma’ya karşı ayaklandığında, Romalı general Lucius Cornelius Sulla, Aristoteles’in eğitim gördüğü ünlü Akademi’yi yerle bir ederek Sokrates ve Platon’un şehirlerini yok etti.
Bununla birlikte, Yunan kültürel yaşamının gelenekleri, Roma yönetiminin takip ettiği yüzyıllar boyunca, seçkin filozofların, doktorların, bilim adamlarının, coğrafyacıların ve ilahiyatçıların yaşamlarında ve eserlerinde gelişmeye devam etti.
Charles Freeman’ın “Athena’nın Çocukları: Roma Çağında Yunan Entelektüelleri” başlıklı yeni kitabında, doktor Galen, coğrafyacı Ptolemy ve filozof Plotinus gibi aydınlar hakkındaki açıklamaları, bir dizi olay sunan “ara bölümler” bağlamsal parçalarla iç içe geçmiştir. haksız yere göz ardı edilen ve zengin bir şekilde etkili olan hayatlar.
Destansı ölçekte bir kültürel tarih olan Athena’nın Çocukları, M.Ö. 2. yüzyıldan MS 5. yüzyıla kadar beş yüz yılı aşkın bir süreye yayılan zengin ve canlı bir Yunan entelektüel araştırma geleneğinin öyküsünü sunuyor.
Fethedilen Yunanistan asla Latinceyi kabul etmedi
Freeman, Yunanlıların Latinceyi hiçbir zaman dil olarak kabul etmediklerini belirtiyor. Onlar sadece dillerinin üstün olduğuna inanıyorlardı.
“Yunanca insanlar için en hoş ve en uyumlu dildir. Diğer halkların kendi dillerinde kullandıkları kelimelere bakarsanız, bazılarının sesinin domuz inlemelerine, bazılarının kurbağa çığlıklarına, bazılarının ise ağaçkakan çığlıklarına çok benzediğini göreceksiniz. »
Bergamalı Galen, tarihin en etkili antik hekimlerinden biridir.
Her ne kadar özellikle Batı Avrupa’da pek çok grup Roma fetihlerini takip eden yüzyıllarda Latinceyi benimsemiş olsa da Helenistik dünya bunu hiçbir zaman yapmamıştır. Freeman, Helenistlerin kendi dillerinin Latince’yi geride bıraktığına inandıklarını yazıyor.
“Yunanlılar kendilerine Helen adını vermek yerine Roma kimliğini benimsediklerinde bile hâlâ Yunanca konuşuyorlardı. Romalıların Yunancaya olan hayranlığı onları dillerini değiştirmeye itmedi. »
MS 500 Yılında Roma Devletinde Konuşulan Dillerin Haritası 600 yıllık Roma egemenliğine rağmen, Roma İmparatorluğu’nda konuşulan ana dilin Yunanca olması etkileyicidir! Ayrıca Mısır’da konuşulan ana dilin Mısırca değil, Yunanca olduğunu unutmayın! pic.twitter.com/awgoSAvXS2
— iyi niyetli (@FreshSummerWind) 17 Kasım 2023
Elbette Romalıların Yunan kültürünün benimsediği en belirgin yönlerinden biri dinleri, birçok Helen tanrısını benimseyip yeniden adlandırmaları ve onları çevreleyen birçok efsaneyi muhafaza etmeleriydi.
Bununla birlikte Romalılar Yunan mimari ve sanat tarzını benimsediler.
Yunanlılar Roma’ya ve imparatorluğuna entegre oldu
Yunan dünyasının Romalılar tarafından fethinden sonra Helenler çok iyi bir şekilde bütünleştiler.
MÖ 1. yüzyılın sonuna gelindiğinde imparator Augustus’un yönetimi altında Roma yönetimi nispeten sorunsuz bir süreç haline gelmişti.
Önyargılar inatçı olmaya devam ederken (Romalılar, Yunanlıların savaşma niteliklerinden yoksunluğuyla alay ederken, Yunanlılar Romalıları kaba ve eğitimsiz buluyorlardı), her iki ülkenin elitleri işbirliğinin avantajlarını kabul etti.
Daha eğitimli Romalılar Yunan felsefesine, özellikle Stoacılığa ve bilime ilgi duyuyorlardı. Freeman, Galen vakasında göreceğimiz gibi, Yunanlıların en saygın doktorları sağladığını ve Romalı elitlerin Yunanca konuştuğunu yazıyor.
Yunan felsefesi Romalılar için o kadar önemliydi ki imparatorlarından biri olan Marcus Aurelius Antoninus Augustus bile filozof kral ilan edildi.
Felsefesine yönelik içsel anlayışını ve düşüncelerini ortaya çıkarmak için geride bıraktığı ana edebi eser olan Meditations adlı metniyle tarihin en büyük ve en etkili Stoacı filozoflarından biri olarak kabul edilir.
Roma, Yunanistan’a karşı “hafif” davrandı
Freeman, “Aslında Roma yönetimi son derece hafifti, Yunan şehirlerinin kendi işlerini yönetmesine ve gelişmesine izin veriyordu” diye belirtiyor.
Sulla tarafından bastırılmasına rağmen Atina Meclisi’nin MÖ 49 gibi erken bir tarihte yeniden kendi kararnamelerini çıkardığı söyleniyor. MS Romalılar Yunan dünyasına yatırım yaptılar ve Yunan şehirlerini her zaman geride tutan iç mücadeleler artık yoktu.
“İki medeniyet, kendi güçlü ve zayıf yönlerini telafi etti. » İronik bir şekilde, Yunan şehirleri komşularıyla rekabet etmeye devam etti, ancak bu kez kendi şehirlerini askeri anlamdan ziyade sivil anlamda en iyi şehir haline getirmeye çalıştılar.
Yunanistan’a gelen Romalı göçmenler “entegrasyonda çok az zorluk yaşıyor gibi görünüyor. Araştırmalar, Romalı göçmen ailelerin, büyük ölçüde yerlilerle evlilikleri yoluyla, iki nesil sonra Yunancayı benimsediklerini gösteriyor. Yunan oyunlarına bile katıldılar. »
Roma’nın Yunanistan’a ve onun diline karşı hiçbir nefreti yoktu
Bu gerçek çok açık: Romalıların büyük çoğunluğunun Yunan diline karşı bir fobisi ya da tiksintisi yoktu, ya da onu Latince’ye tabi kılma arzusu da yoktu. Yunanca öğrenmekten çekinmiyorlardı.
Bu ilişki işe yaradı çünkü Yunanlılar isyan etmeleri halinde sonuçlarının ağır olacağını biliyorlardı:
“Fethedilen Yunanlılar, Roma hegemonyasının gerçekliğine uyum sağlamak zorundaydı. Roma yönetiminin zaptedilemez olduğunu ve rızanın kaçınılmaz olduğunu zımnen kabul ettiler.
“Romalı zihninin kalitesi konusunda görüşler farklıydı (Yunan elitinin pek çok üyesinin Latince konuşmaması dikkat çekicidir). Ancak Freeman’a göre Polybius ve Plutarch gibi bazıları (Romalılarla) benzer ruhlar ve dostluklar aramaya istekliydi.
Yunan ve Roma kültürlerinin uyumluluğu, sonuçta Yunan kimliğinin Romalılaşmasına yol açacaktı; sonuçta, Yunanca konuşanlar, Geç Antik Çağ’dan sonra Roma imparatorluk sancağını taşıyan tek kişilerdi.
Yunan entelektüel geleneği Roma yönetimi altında devam edebildi ve gelişebildi. Ve Antik Yunan entelektüellerinin metinlerini koruyanlar özellikle Orta Çağ Romalılarıydı.
İlgili: Romalı Gladyatörler Antik Yunanlılar Tarafından Eğitildi
