İtalya’nın Napoli kentinden Luca Trapanese tüm geleneksel normları yıktı. O, Down sendromlu bir aylık kız çocuğunu gururla evlat edinen bekar, eşcinsel, Katolik bir baba ve engelleri yıkmaya devam etmekten korkmuyor. Trapanese’nin tek istediği bir aileydi ve daha önce 20 aile tarafından reddedilen Down sendromlu küçük bir kız olan Alba ile tanıştıktan sonra bir aileye sahip olabildi.
Birçok aile için özel ihtiyaçları olan bir çocuğun bakımı oldukça zorlu bir görev olabilir ancak Trapanese, Alba’yı görünce bir an bile tereddüt etmedi. Bir çocuğun hastalıkla yaşamasının ne kadar zor olabileceğini biliyordu. Alba’ya bakmak için çocukluğunun en iyi arkadaşı Diego’dan ilham aldı.
“Ben 14 yaşımdayken en yakın arkadaşım Diego ölümcül kansere yakalandığını öğrendi. Öğrendiğimde onu bir daha asla bırakmamaya karar verdim. Trapanese, BBC’ye yaptığı açıklamada, hastaneye kadar ona eşlik ettim, ödevlerinde yardımcı oldum ve bana ihtiyacı olduğunda her zaman yanında oldum” dedi.
Trapanese Alba’nın bekar babası olmaktan son derece gurur duyuyor
Trapanese, Down sendromlu engeline rağmen Alba’nın bekar babası olmaktan ne kadar gurur duyduğunu her zaman dile getirdi. Ayrıca kızını evlat edinmenin arkadaşı Diego’nun mirasını sürdürmenin bir yolu olduğunu iddia etti ve Diego’nun ebeveynlerinden ilham aldığını söyledi.
“Diego benim en iyi arkadaşımdı ve ona yardım etmek için her şeyi yapardım” diye açıkladı. “Diego’nun ölümü bir hastalıkla yaşamanın ne demek olduğunu anlamamı sağladı. Bu yüzden Napoli’deki bir kilisede ciddi hastalara ve engelli çocuklara yardım etmek için gönüllü olmaya başladım” diye açıkladı Trapanese.
Luca Trapanese’ye hayatında neyi başarmak istediği konusunda kararlar vermesine ilham veren şey, Katolik Kilisesi’ne yaptığı bu gönüllü hizmetti.
Neredeyse Katolik bir rahip olmaktan bekar bir baba olmaya
Trapanese 25 yaşında Katolik rahip olmak için ilahiyat okuluna kaydoldu, ancak bu planı bir adama aşık olunca değişti. Ortağıyla on bir yıl geçirdi ve onunla birlikte Napoli’de engelli insanlarla çalışmaya adanmış bir hayır kurumu kurdu. Aynı zamanda, eğer aile kuracaklarsa, yalnızca engelli bir çocuğu evlat edineceklerine de bu dönemde karar verdi.
Ne yazık ki çift, evlat edinme sürecine bile başlayamadan ayrıldılar. Trapanese, ayrılıktan sonra hâlâ ebeveyn olmayı istiyordu ancak o zamanlar İtalya’da bekar bir babanın çocuk evlat edinmesi mümkün değildi.
Kısıtlamalar kaldırıldıktan hemen sonra çocuk evlat edinme sürecine başladı ve kendisine yalnızca aşırı engelli bir çocuğu evlat edinebileceği söylendi. Trapanese herhangi bir çocuğu evlat edinebildiği için mutluydu çünkü her zaman ebeveyn olmayı istemişti ve özel ihtiyaçları olan bir çocuğu evlat edinme gibi göz korkutucu bir görevi üstlenmeye hazır olduğunu biliyordu.
Sonunda 2017’de çağrıyı aldı
Trapanese, İtalya’daki hukuki ve cezai konularda yetkili mahkeme olan Tribunal’in kendisine küçük bir kız beklediğini söylediği günü hatırlıyor. Kendisine, 30 günlük Down sendromlu bir kız çocuğu olan Alba’nın annesi tarafından terk edildiğini ve 20’den fazla aile tarafından reddedildiğini bildiren bir telefon aldığını söyledi.
Albalı bu gururlu bekar baba bu duyguyu asla unutmayacak. Trapanese, çağrıyı aldıktan sonra “kontrol altına almak için çabaladığını” hatırlıyor [his] neşe […and] Hemen evet dedim.
“Onu almak için hastaneye koştum” diye anımsıyor. “Küçük bir beşikte yapayalnızdı. Onu ilk kez kollarıma aldığımda içim sevinçle doldu. Bir anda onun benim kızım olduğunu hissettim. »
